VE
Yerubbaalın oğlu Abimelek Şekeme, anasının kardeşleri yanına gitti, ve onlara,
ve anasının babası evinin bütün aşiretine söyliyip dedi:
2.
Rica ederim, bütün Şekem erlerine işittirip söyliyin: Sizin için hangisi
iyidir, yetmiş kişi olarak Yerubbaalın bütün oğulları mı, yoksa bir kişi mi
size saltanat etsin? ve hatırlayın ki, ben sizin kemiğiniz ve etinizim.
3.
Ve anasının kardeşleri onun hakkında, bütün bu sözleri Şekem erlerinin hepsine
işittirerek söylediler; ve onların yüreği Abimelekin ardınca gitmeğe meyletti;
çünkü: O bizim kardeşimizdir, dediler.
4.
Ve Baal-beritin evinden ona yetmiş parça gümüş verdiler, ve Abimelek bunlarla
oynak ve çapkın adamlar tuttu, ve onun ardınca gittiler.
5.
Ve Ofraya, babasının evine geldi, ve kardeşlerini, Yerubbaalın yetmiş oğlunu
bir taş üzerinde öldürdü; ancak Yerubbaalın küçük oğlu Yotam sağ kaldı; çünkü
gizlendi.
6.
Ve bütün Şekem erleri, ve bütün Beyt-millo toplandılar, ve gidip Şekemdeki
dikili taş meşesi yanında Abimeleki kıral ettiler.
7.
Ve Yotama bildirdiler, ve gidip Gerizim dağının tepesinde durdu, ve yüksek
sesle bağırıp onlara dedi: Beni dinleyin, ey Şekem erleri, Allah da sizi
dinliyecektir.
8.
Vaktile ağaçlar kendilerine kıral meshetmek için gittiler; ve zeytin ağacına
dediler: Bize kıral ol.
9.
Ve zeytin ağacı onlara dedi: Allahın ve insanın bende sena ettikleri yağımı
bırakayım da ağaçlar üzerinde sallanmağa mı gideyim?
10.
Ve ağaçlar incir ağacına dediler: Sen gel, bize kıral ol.
11.
Ve incir ağacı onlara dedi: Tatlılığımı ve iyi meyvamı bırakayım da ağaçlar
üzerinde sallanmağa mı gideyim?
12.
Ve ağaçlar asmaya dediler: Sen gel, bize kıral ol.
13.
Ve asma onlara dedi: Allahı ve insanları sevindiren yeni şarabımı bırakayım da
ağaçlar üzerinde sallanmağa mı gideyim?
14.
Ve bütün ağaçlar kara çalıya dediler: Sen gel, bize kırallık et.
15.
Ve kara çalı ağaçlara dedi: Eğer gerçekten siz beni kendinize kıral olarak
meshederseniz, gelin gölgeme sığının; yoksa kara çalıdan ateş çıksın ve
Libnanın erz ağaçlarını yiyip bitirsin.
16.
Ve şimdi, eğer siz Abimeleki kıral etmekle hakkaniyet ve doğrulukla
davrandınızsa, ve eğer Yerubbaala karşı ve onun evine karşı iyilikle
davrandınızsa, ve ellerinin mükâfatını ona verdinizse
17.
(çünkü babam sizin için cenketti, ve canını ileri attı, ve sizi Midyanın
elinden azat etti;
18.
ve siz bugün babamın evine karşı ayaklandınız, ve oğullarını, yetmiş kişiyi bir
taş üzerinde öldürdünüz; ve cariyesinin oğlu Abimeleki Şekem erlerine kıral
ettiniz, çünkü o kardeşinizdir);
19.
eğer bugün Yerubbaala karşı ve onun evine karşı hakkaniyet ve doğrulukla
davrandınızsa, Abimelekle sevinin, o da sizinle sevinsin;
20.
ve yoksa, Abimelekten ateş çıksın ve Şekem erlerini ve Beyt-milloyu yiyip
bitirsin; ve Şekem erlerile Beyt-millodan ateş çıksın, ve Abimeleki yiyip
bitirsin.
21.
Ve Yotam koşup kaçtı, ve Beere gitti, ve kardeşi Abimelekten korktuğu için
orada oturdu.
22.
Ve Abimelek üç yıl İsraile reis oldu.
23.
Ve Allah Abimelekle Şekem erleri arasına kötü bir ruh gönderdi; ve Şekem erleri
Abimeleke karşı hile ile davrandılar;
24.
ta ki, Yerubbaalın yetmiş oğluna yapılan zorbalık onun üzerine gelsin, ve
onların kanı, onları öldüren kardeşleri Abimelekin üzerine, ve kardeşlerini
öldürmek için onun ellerini kuvvetlendiren Şekem erlerinin üzerine konulsun.
25.
Ve Şekem erleri dağ başlarında ona karşı pusu kurdular, ve yolda yanlarından
geçenlerin hepsini soyuyorlardı; bu da Abimeleke bildirildi.
26.
Ve Ebedin oğlu Gaal ve kardeşleri geldiler, ve Şekeme geçtiler; ve Şekem erleri
ona güvendiler.
27.
Ve kıra çıkıp onların üzümünü devşirip bastılar, ve şenlikler ettiler, ve
ilâhlarının evine girdiler, ve yiyip içtiler, ve Abimeleke lânet ettiler.
28.
Ve Ebedin oğlu Gaal dedi: Abimelek kimdir, ve Şekem kimdir ki, ona kulluk
edelim? Yerubbaalın oğlu değil mi? ve onun memuru Zebul değil midir? Şekemin
babası Hamorun adamlarına kulluk edin; fakat biz niçin ona kulluk edelim?
29.
Ve keşke bu kavm benim elimde olsa idi! O zaman Abimeleki atardım. Ve Abimeleke
dedi: Ordunu çoğalt ve çık.
30.
Ve Ebedin oğlu Gaalın sözlerini şehrin reisi Zebul işitince öfkesi alevlendi.
31.
Ve Abimeleke gizlice ulaklar gönderip dedi: İşte, Ebedin oğlu Gaal ve
kardeşleri Şekeme geldiler, ve işte, şehri sana karşı durmağa zorluyorlar.
32.
Ve şimdi sen ve seninle beraber olan kavm geceleyin kalkın, ve kırda pusuya
yatın;
33.
ve vaki olacak ki, sabahlayın güneş doğar doğmaz erken kalkıp şehre baskın
edersin; ve işte, o ve kendisile beraber olan kavm sana karşı çıktıkları zaman
elinden geleni ona yaparsın.
34.
Ve Abimelek, ve kendisile beraber bütün kavm geceleyin kalktılar, ve dört bölük
olarak Şekeme karşı pusuya yattılar.
35.
Ve Ebedin oğlu Gaal çıkıp şehrin kapısına girilecek yerde durdu; ve Abimelek,
ve kendisile beraber olan kavm pusudan kalktılar.
36.
Ve Gaal kavmı görüp Zebula dedi: İşte, dağ tepelerinden bir kavm iniyor. Ve
Zebul ona dedi: Adamlar diye gördüğün, dağların gölgesidir.
37.
Ve Gaal yine söyliyip dedi: İşte, memleketin ortasından bir kavm iniyor,
Meonenim meşesi yolundan da bir bölük geliyor.
38.
O zaman Zebul ona dedi: Abimelek kimdir ki, ona kulluk edelim, diyen ağzın
şimdi nerede? hor gördüğün kavm bu değil mi? haydi, şimdi çık da onlarla
cenket.
39.
Ve Gaal Şekem erleri önünde çıktı, ve Abimelekle cenketti.
40.
Ve Abimelek onu kovaladı, ve Gaal onun önünden kaçtı, ve kapıya girilecek yere
kadar bir çok vurulmuş adamlar düştüler.
41.
Ve Abimelek Arumada oturdu, ve Zebul, Gaalla kardeşlerini Şekemde oturtmayıp
kovdu.
42.
Ve vaki oldu ki, ertesi günü kavm kıra çıktı, ve Abimeleke bildirdiler.
43.
Ve kavmı alıp onları üç bölüğe ayırdı, ve kırda pusuya yattı; ve baktı, ve
işte, kavm şehirden çıkıyordu; ve onlara karşı kalkıp onları vurdu.
44.
Ve Abimelekle yanında olan bölükler ileri saldırdılar, ve şehir kapısına
girilecek yerde durdular; ve iki bölük bütün kırda olanların üzerine saldırıp
onları vurdular.
45.
Ve Abilmelek bütün o gün şehre karşı cenketti; ve şehri alıp onda olan kavmı
öldürdü; ve şehri yıkıp ona tuz ekti.
46.
Ve bütün Şekem kulesi erleri bunu işitince El-berit evi hisarına girdiler.
47.
Ve bütün Şekem kulesi erlerinin toplanmış oldukları Abimeleke bildirildi.
48.
Ve Abimelek, ve kendisile beraber olan bütün kavm Tsalmon dağına çıktılar; ve
Abimelek eline bir balta aldı, ve ağaçlardan bir dal kesti, ve onu kaldırıp
omuzu üzerine koydu; ve yanında olan kavma dedi: Benim ne yaptığımı gördünüz,
çabuk olun, siz de benim gibi yapın.
49.
Ve bütün kavm da, her biri birer dal kestiler, ve Abimelekin ardınca gittiler,
ve hisara dayadılar, ve onların üzerine hisara ateş verdiler; ve bütün Şekem
kulesi adamları da, bin kişi kadar erkek ve kadın, öldüler.
50.
Ve Abimelek Tebetse gitti, ve Tebetse karşı ordugâh kurup onu aldı.
51.
Ve şehrin ortasında kuvvetli bir kule vardı, ve bütün erkeklerle kadınlar, ve
şehrin bütün erleri oraya kaçtılar, ve ardlarından kapayıp kulenin damına
çıktılar.
52.
Ve Abimelek kuleye kadar geldi, ve ona karşı cenketti, ve ona ateş vermek için
kulenin kapısına kadar yaklaştı.
53.
Ve bir kadın değirmenin üst taşını Abimelekin başına attı, ve onun kafasını
kırdı.
54.
Ve silâhlarını taşıyan uşağı acele çağırıp ona dedi: Kılıcını çek, ve beni
öldür, ta ki, benim için: Onu bir kadın öldürdü, demesinler. Ve uşağı kılıcını
ona sapladı, ve öldü.
55.
Ve Abimelekin öldüğünü İsrailîler görünce, herkes kendi yerine gitti.
56.
Abimelekin yetmiş kardeşini öldürmekle babasına ettiği kötülüğü Allah böylece
kendisine döndürdü;
57.
ve Şekem adamlarının bütün kötülüğünü Allah kendi başlarına döndürdü; ve
Yerubbaalın oğlu Yotamın lâneti onların üzerine geldi.