FAKAT
bir zaman sonra, buğday biçimi günlerinde vaki oldu ki, Şimşon bir oğlakla
karısını ziyaret edip dedi: Odaya karımın yanına girmek istiyorum. Fakat
kadının babası onu girmeğe bırakmadı.
2.
Ve babası dedi: Gerçek ondan tamamen nefret ediyordun diye düşündüm; bundan
dolayı onu senin arkadaşına verdim; küçük kızkardeşi ondan daha güzel değil mi?
Rica ederim, bunun yerine o senin olsun.
3.
Ve Şimşon onlara dedi: Bu sefer Filistîlere kötülük edince onlardan ötürü
suçsuz olurum.
4.
Ve Şimşon gidip üç yüz çakal tuttu, ve meşaleler aldı, ve çakalları kuyruk
kuyruğa çevirdi, ve iki kuyruğun arasına bir meşale koydu.
5.
Ve meşaleleri yakıp Filistîlerin ekinlerine salıverdi, ve demetleri, ve
ekinleri, ve zeytinlikleri de yaktı.
6.
Ve Filistîler dediler: Bunu kim yaptı? Ve dediler: Timnalının damadı Şimşon
yaptı, çünkü onun karısını alıp arkadaşına verdi. Ve Filistîler çıktılar, ve
kadınla babasını ateşte yaktılar.
7.
Ve Şimşon onlara dedi: Eğer böyle ederseniz, sizden mutlaka öç alacağım, ve
ondan sonra el çekerim.
8.
Ve onları büyük vuruşla tamamen vurdu; ve indi, ve Eytam kayası kovuğunda
oturdu.
9.
Ve Filistîler çıktılar, ve Yahudada ordugâh kurdular, ve Lehide yayıldılar.
10.
Ve Yahuda adamları dediler: Niçin bize karşı çıktınız? Ve dediler: Şimşonu
bağlamak, bize nasıl yaptı ise ona yapmak için çıktık.
11.
Ve Yahudadan üç bin kişi Eytam kayası kovuğuna indiler, ve Şimşona dediler:
Filistîlerin bize hâkim olduklarını bilmiyor musun? Ve bize ettiğin bu nedir?
Ve onlara dedi: Onlar bana ne yaptılarsa, ben de onlara öyle yaptım.
12.
Ve ona dediler: Seni bağlamak ve seni Filistîlerin eline vermek için indik. Ve
Şimşon onlara dedi: Beni siz vurmıyacağınıza and edin.
13.
Ve ona söyliyip dediler: Hayır; ancak seni sıkıca bağlıyıp onların eline
vereceğiz; ve asla seni öldürmiyeceğiz. Ve onu iki yeni iple bağladılar, ve
kendisini kayadan çıkardılar.
14.
Lehiye gelince Filistîler onu karşıladıkları zaman bağırdılar; ve onun üzerine
RABBİN Ruhu kuvvetle geldi, ve kolları üzerinde olan ipler, ateşte yanmış keten
gibi oldu, ve ellerinden bağları düştü.
15.
Ve taze bir eşek çene kemiği buldu, ve elini uzatıp onu aldı, ve onunla bin
kişi vurdu.
16.
Ve Şimşon dedi: Eşek çene kemiğile bir yığın, iki yığın, Eşek çene kemiğile bin
kişi vurdum.
17.
Ve vaki oldu ki, söylemeği bitirdiği zaman çene kemiğini elinden attı; ve o
yere Ramat-lehi* denildi.
18.
Ve çok susadı, ve RABBE feryat edip dedi: Sen kulunun elile bu büyük kurtuluşu
verdin; ve şimdi susuzluktan öleceğim, ve sünnetsizlerin eline düşeceğim.
19.
Fakat RAB Lehideki çukuru yardı; ve ondan sular çıktılar, ve içip ruhu döndü,
ve canlandı; bundan dolayı onun adı En-hakkore* konuldu, bugüne kadar
Lehidedir.
20.
Ve Filistîlerin günlerinde İsraile yirmi yıl hükmetti.
* Çene kemiği tepesi.
* Feryat edenin pınarı.