VE
Yeşuun ölümünden sonra vaki oldu ki, İsrail oğulları RABBE sorup dediler:
Kenânlılara karşı cenketmek üzre bizim için önce kim çıkacak?
2.
Ve RAB dedi: Yahuda çıkacak; işte, diyarı onun eline verdim.
3.
Ve Yahuda kardeşi Şimeona dedi: Bana düşen hisseye benimle beraber çık, ve
Kenânlılara karşı cenkedelim; ve ben de sana düşen hisseye seninle beraber
giderim. Ve Şimeon onunla beraber gitti.
4.
Ve Yahuda çıktı; ve RAB Kenânlıları ve Perizzîleri onların eline verdi; Bezekte
onlardan on bin adam vurdular.
5.
Ve Adoni-bezeki Bezekte buldular; ve ona karşı cenkettiler, ve Kenânlılarla
Perizzîleri vurdular.
6.
Fakat Adoni-bezek kaçtı; ve onun ardını kovaladılar, ve onu tuttular, ve
ellerinin ve ayaklarının baş parmaklarını kestiler.
7.
Ve Adoni-bezek dedi: Yetmiş kıral ellerinin ve ayaklarının baş parmakları
kesilmiş olarak soframın altında yiyecek devşirdiler; nasıl ettimse, Allah da
bana öyle ödedi. Ve onu Yeruşalime getirdiler, ve orada öldü.
8.
Ve Yahuda oğulları Yeruşalime karşı cenkettiler, ve onu alıp kılıçtan
geçirdiler, ve şehri ateşe verdiler.
9.
Ve ondan sonra Yahuda oğulları, dağlıkta, ve Cenubda* ve Şefelada* oturan
Kenânlılara karşı cenketmek için indiler.
10.
Ve Yahuda Hebronda oturan Kenânlılara karşı yürüdü (ve Hebronun adı evelce
Kiryat-arba idi); ve Şeşayı, ve Ahimanı ve Talmayı vurdular.
*
İbranice, Negeb. Yahudanın cenup
kısmı.
*
Sahil ovasının şarkında bulunan dağlık yer.
11.
Ve oradan Debir ahalisine karşı yürüdü. (Debirin adı evelce Kiryat-seferdi).
12.
Ve Kaleb dedi: Kim Kiryat-seferi vurur ve onu alırsa kızım Aksayı karı olarak
ona vereceğim.
13.
Ve onu Kalebin küçük kardeşi Kenazın oğlu Otniel aldı; ve kızı Aksayı karı
olarak ona verdi.
14.
Ve vaki oldu ki, kadın ona vardığı zaman babasından bir tarla istemeğe onu
teşvik etti; ve kadın eşeğinden indi; ve Kaleb ona dedi: Nen var?
15.
Ve kadın ona dedi: Bana bir hediye ver; mademki beni Cenub diyarına koydun,
bana su kaynakları da ver. Ve Kaleb ona yukarı kaynakları ve aşağıki kaynakları
verdi.
16.
Ve Musanın kaynatası Kenî oğulları hurma ağaçları şehrinden Yahuda oğulları ile
beraber Arad cenubunda olan Yahuda çölüne çıktılar, ve gidip kavm ile beraber
oturdular.
17.
Ve Yahuda, kardeşi Şimeonla beraber gitti, ve Tsefatta oturan Kenânlıları
vurdular, ve onu tamamen yok ettiler. Ve şehrin adına Horma denildi.
18.
Ve Yahuda Gazayı ve onun sınırını, ve Aşkelonu ve onun sınırını, ve Ekronu ve
onun sınırını aldı.
19.
Ve RAB Yahuda ile beraberdi; ve dağlık ahalisini kovdu; çünkü derede oturanları
kovamadı, çünkü demir cenk arabaları vardı.
20.
Ve Musanın söylemiş olduğu gibi Kalebe Hebronu verdiler; ve Anakın üç oğlunu
oradan kovdu.
21.
Ve Benyamin oğulları Yeruşalimde oturan Yebusîleri kovmadılar; ve Yebusîler
bugüne kadar Yeruşalimde Benyamin oğulları ile beraber oturuyorlar.
22.
Ve Yusuf evi, onlar da Beyt-ele çıktılar; ve RAB onlarla beraberdi.
23.
Ve Yusuf evi Beyt-eli çaşıtlamak için adam gönderdiler. (Şehrin adı evelce Luz
idi.)
24.
Ve gözcüler şehirden çıkan bir adam gördüler, ve ona dediler: Rica ederiz,
şehre girilecek yeri bize göster, ve sana karşı iyilikle davranacağız.
25.
Ve şehre girilecek yeri onlara gösterdi; ve şehri kılıçtan geçirdiler; fakat o
adamı ve bütün ailesini salıverdiler.
26.
Ve adam Hittîler diyarına gitti, ve bir şehir bina edip adını Luz koydu; bugüne
kadar adı budur.
27.
Ve Manasse, Beyt-şean ile kasabaları ahalisini, ve Taanak ile kasabaları
ahalisini, ve Dor ile kasabaları ahalisini, ve İbleam ile kasabaları ahalisini,
ve Megiddo ile kasabaları ahalisini kovmadı; ve Kenânlılar bu memlekette
oturmak için direndiler.
28.
Ve vaki oldu ki, İsrail kuvvetlendiği zaman Kenânlıları angaryacı ettiler, ve
onları büsbütün kovmadılar.
29.
Ve Efraim Gezerde oturan Kenânlıları kovmadı; fakat Kenânlılar Gezerde onların
arasında oturdular.
30.
Zebulun Kitron ahalisini ve Nahalol ahalisini kovmadı; ve Kenânlılar onlar
arasında oturup angaryacı oldular.
31.
Aşer Akko ahalisini, ve Sayda, ve Ahlab, ve Akzib, ve Helba, ve Afik, ve Rehob
ahalisini kovmadı;
32.
ve Aşerîler memleket ahalisi olan Kenânlılar arasında oturdular; çünkü onları
kovmadılar.
33.
Naftali Beyt-şemeş ahalisini, ve Beyt-anat ahalisini kovmadı; ve memleket
ahalisi olan Kenânlılar arasında oturdu; fakat Beyt-şemeş ve Beyt-anat ahalisi
angaryacı oldular.
34.
Ve Amorîler Dan oğullarını dağlığa sürdüler; çünkü ovaya inmeğe
bırakmıyorlardı;
35.
ve Amorîler Heres dağında, Ayyalonda, ve Şaalbimde oturmak için direndiler;
fakat Yusuf evinin eli kuvvetlendi, ve onlar angaryacı oldular.
36.
Ve Amorîlerin sınırı Akrabbim yokuşundan, kayadan, ve yukarı doğru idi.