VE
İsrailîler: Bizden hiç kimse kızını Benyamine karı olarak vermiyecek, diye
Mitspada and etmişlerdi.
2.
Ve kavm Beyt-ele geldi, ve orada akşama kadar Allahın önünde oturdular, ve
yüksek sesle çok ağladılar.
3.
Ve dediler: Ey İsrailin Allahı RAB, niçin İsrailde bu şey vaki oldu da bugün
İsrailden bir sıpt eksildi?
4.
Ve ertesi gün vaki oldu ki, kavm erken kalktılar, ve orada bir mezbah bina edip
yakılan takdimeler ve selâmet takdimeleri arzettiler.
5.
Ve İsrail oğulları dediler: Bütün İsrail sıptlarından toplantıda RABBE çıkmıyan
kim var? Çünkü Mitspaya, RABBE çıkmıyan adam hakkında: Mutlaka öldürülecektir,
diye büyük and etmişlerdi.
6.
Ve İsrail oğulları kardeşleri Benyaminden ötürü acıklanıp dediler: Bugün
İsrailden bir sıpt koparıldı.
7.
Onlara, geri kalanlara karı bulmak için ne yapalım? çünkü onlara karı olarak
kızlarımızdan vermemeğe RABBİN hakkı için and ettik.
8.
Ve dediler: İsrail sıptlarından Mitspaya, RABBE çıkmıyan kim var? Ve işte,
toplantıya, ordugâha Yabeş-gileaddan kimse gelmemişti.
9.
Ve kavm sayılınca, işte, orada Yabeş-gilead ahalisinden kimse bulunmadı.
10.
Ve cemaat oraya en cesur adamlardan on iki bin kişi gönderdi; ve onlara emredip
dediler: Gidin, ve Yabeş-gilead ahalisini, kadınları ve çocukları da kılıçtan
geçirin.
11.
Ve yapacağınız şey şudur: Her erkeği, ve erkekle yatmış olan her kadını tamamen
yok edeceksiniz.
12.
Ve Yabeş-gilead ahalisi arasında ere varmamış dört yüz kız buldular; ve onları
Kenân diyarında olan Şilodaki ordugâha getirdiler.
13.
Ve bütün cemaat, Rimmon kayasında olan Benyamin oğullarına adam gönderip
söyleştiler, ve onları barışıklığa çağırdılar.
14.
Ve o vakit Benyamin döndü; ve Yabeş-gilead kadınlarından sağ bıraktıkları
kadınları onlara verdiler; böyle olmakla beraber onlara yetmedi.
15.
Ve kavm Benyaminden ötürü acıklandılar, çünkü RAB İsrail sıptları arasında bir
gedik açmıştı.
16.
Ve cemaatin ihtiyarları dediler: Kalanlara karı bulmak için ne yapalım? çünkü
Benyaminden kadınlar helâk edildiler.
17.
Ve dediler: İsrailden bir sıpt silinmesin diye Benyaminden kurtulanlara miras
olmalıdır.
18.
Ve biz onlara kızlarımızdan karı veremeyiz; çünkü İsrail oğulları: Benyamine
karı veren lânetli olsun, diye and etmişlerdi.
19.
Ve dediler: İşte, Beyt-elin şimalinde, Beyt-elden Şekeme çıkan büyük yolun
şarkında, ve Lebona cenubunda olan Şiloda yıldan yıla RABBİN bayramı vardır.
20.
Ve Benyamin oğullarına emredip dediler: Gidin ve bağlarda pusuya yatın;
21.
ve bakın, ve işte, Şilo kızları raksetmeğe çıkarlarsa, o zaman bağlardan çıkın,
ve kendiniz için, her biriniz kendisine karı olarak Şilo kızlarından tutun, ve
Benyamin diyarına gidin.
22.
Ve vaki olacak ki, babaları yahut kardeşleri bize şikâyete geldikleri zaman
kendilerine diyeceğiz: Onları bize bağışlayın; çünkü cenkte her biri için karı
almadık, siz de onlara vermediniz; yoksa şimdi suçlu olurdunuz.
23.
Ve Benyamin oğulları böyle yaptılar, ve kendi sayılarına göre raksedenlerden
kapıp götürdüler; ve gittiler, ve miraslarına döndüler, ve şehirleri bina edip
onlarda oturdular.
24.
Ve o vakit İsrail oğulları, oradan her biri kendi sıptına ve kendi aşiretine
gittiler, ve her biri kendi mirasına çıktılar.
25.
O günlerde İsrailde kıral yoktu; herkes gözünde doğru olanı yapardı.