BAP 21

VE İsrailîler: Bizden hiç kimse kızını Benyamine karı olarak vermiyecek, diye Mitspada and etmişlerdi.

2. Ve kavm Beyt-ele geldi, ve orada akşama kadar Allahın önünde oturdular, ve yüksek sesle çok ağladılar.

3. Ve dediler: Ey İsrailin Allahı RAB, niçin İsrailde bu şey vaki oldu da bugün İsrailden bir sıpt eksildi?

4. Ve ertesi gün vaki oldu ki, kavm erken kalktılar, ve orada bir mezbah bina edip yakılan takdimeler ve selâmet takdimeleri arzettiler.

5. Ve İsrail oğulları dediler: Bütün İsrail sıptlarından toplantıda RABBE çıkmıyan kim var? Çünkü Mitspaya, RABBE çıkmıyan adam hakkında: Mutlaka öldürülecektir, diye büyük and etmişlerdi.

6. Ve İsrail oğulları kardeşleri Benyaminden ötürü acıklanıp dediler: Bugün İsrailden bir sıpt koparıldı.

7. Onlara, geri kalanlara karı bulmak için ne yapalım? çünkü onlara karı olarak kızlarımızdan vermemeğe RABBİN hakkı için and ettik.

8. Ve dediler: İsrail sıptlarından Mitspaya, RABBE çıkmıyan kim var? Ve işte, toplantıya, ordugâha Yabeş-gileaddan kimse gelmemişti.

9. Ve kavm sayılınca, işte, orada Yabeş-gilead ahalisinden kimse bulunmadı.

10. Ve cemaat oraya en cesur adamlardan on iki bin kişi gönderdi; ve onlara emredip dediler: Gidin, ve Yabeş-gilead ahalisini, kadınları ve çocukları da kılıçtan geçirin.

11. Ve yapacağınız şey şudur: Her erkeği, ve erkekle yatmış olan her kadını tamamen yok edeceksiniz.

12. Ve Yabeş-gilead ahalisi arasında ere varmamış dört yüz kız buldular; ve onları Kenân diyarında olan Şilodaki ordugâha getirdiler.

13. Ve bütün cemaat, Rimmon kayasında olan Benyamin oğullarına adam gönderip söyleştiler, ve onları barışıklığa çağırdılar.

14. Ve o vakit Benyamin döndü; ve Yabeş-gilead kadınlarından sağ bıraktıkları kadınları onlara verdiler; böyle olmakla beraber onlara yetmedi.

15. Ve kavm Benyaminden ötürü acıklandılar, çünkü RAB İsrail sıptları arasında bir gedik açmıştı.

16. Ve cemaatin ihtiyarları dediler: Kalanlara karı bulmak için ne yapalım? çünkü Benyaminden kadınlar helâk edildiler.

17. Ve dediler: İsrailden bir sıpt silinmesin diye Benyaminden kurtulanlara miras olmalıdır.

18. Ve biz onlara kızlarımızdan karı veremeyiz; çünkü İsrail oğulları: Benyamine karı veren lânetli olsun, diye and etmişlerdi.

19. Ve dediler: İşte, Beyt-elin şimalinde, Beyt-elden Şekeme çıkan büyük yolun şarkında, ve Lebona cenubunda olan Şiloda yıldan yıla RABBİN bayramı vardır.

20. Ve Benyamin oğullarına emredip dediler: Gidin ve bağlarda pusuya yatın;

21. ve bakın, ve işte, Şilo kızları raksetmeğe çıkarlarsa, o zaman bağlardan çıkın, ve kendiniz için, her biriniz kendisine karı olarak Şilo kızlarından tutun, ve Benyamin diyarına gidin.

22. Ve vaki olacak ki, babaları yahut kardeşleri bize şikâyete geldikleri zaman kendilerine diyeceğiz: Onları bize bağışlayın; çünkü cenkte her biri için karı almadık, siz de onlara vermediniz; yoksa şimdi suçlu olurdunuz.

23. Ve Benyamin oğulları böyle yaptılar, ve kendi sayılarına göre raksedenlerden kapıp götürdüler; ve gittiler, ve miraslarına döndüler, ve şehirleri bina edip onlarda oturdular.

24. Ve o vakit İsrail oğulları, oradan her biri kendi sıptına ve kendi aşiretine gittiler, ve her biri kendi mirasına çıktılar.

25. O günlerde İsrailde kıral yoktu; herkes gözünde doğru olanı yapardı.

BAP 20

VE bütün İsrail oğulları çıktılar, ve Gilead diyarı ile Dandan Beer-şebaya kadar, cemaat bir adammış gibi Mitspada, RABBİN önüne toplandı.

2. Ve bütün kavmın, bütün İsrail sıptlarının ileri gelenleri, Allah kavmının toplantısında bulundular, kılıç çeken dört yüz bin yaya.

3. (Ve İsrail oğullarının Mitspaya çıkmış olduklarını Benyamin oğulları işittiler.) Ve İsrail oğulları dediler: Söyleyin, bu kötülük nasıl oldu?

4. Ve Levili, öldürülmüş olan kadının kocası, cevap verip dedi: Ben ve cariyem, gecelemek için Benyaminin Gibea şehrine girdik.

5. Ve Gibea erleri bana karşı kalktılar, ve bana karşı geceleyin evi kuşattılar; beni öldürmeği düşündüler, ve cariyemi alçalttılar, ve kadın öldü.

6. Ve cariyemi tutup onu parçalara ayırdım; ve onu İsrail mirasının bütün kırlarına gönderdim; çünkü İsrailde canilik ve alçaklık ettiler.

7. Ey İsrail oğulları! işte, hepiniz burada fikrinizi ve öğüdünüzü verin.

8. Ve bütün kavm bir adammış gibi kalkıp dedi: Bizden kimse çadırına gitmiyecek, ve kimse evine dönmiyecek.

9. Ve şimdi Gibeaya yapacağımız şey şudur; kura ile ona karşı çıkacağız;

10. ve kavma azık getirmek üzre İsrailin bütün sıptlarına göre yüz kişiden on, ve binden yüz, ve on binden bin adam alacağız, ve onlar Benyaminin Gibea şehrine gelince, onun İsrailde yapmış olduğu alçaklığın hepsine göre yapsınlar.

11. Ve bütün İsrailîler bir adammış gibi birlik olup o şehre karşı toplandılar.

12. Ve İsrail sıptları bütün Benyamin sıptına adamlar gönderip dediler: Aranızda yapılan bu kötülük nedir?

13. Ve şimdi Gibeada olan o alçak adamları verin ki öldürelim, ve İsrailden kötülüğü atalım. Fakat Benyamin, kardeşlerinin, İsrail oğullarının sözünü dinlemek istemedi.

14. Ve İsrail oğullarına karşı cenge çıkmak için Benyamin oğulları şehirlerden Gibeaya toplandılar.

15. Ve o gün, Gibea ahalisinden sayılmış olan yedi yüz seçme adamdan başka şehirlerden gelen Benyamin oğulları, kılıç çeken yirmi altı bin kişi sayıldılar.

16. Bütün bu kavmdan yedi yüz seçme solak adamlar vardı; her biri sapanla bir kıla taş atabilirdi, ve yanılmazdı.

17. Ve Benyaminden başka, İsrailîler, kılıç çeken dört yüz bin kişi sayıldılar; bunların hepsi cenk adamları idi.

18. Ve İsrail oğulları kalkıp Beyt-ele çıktılar, ve Allahtan sorup dediler: Benyamin oğullarına karşı bizim için cenketmek üzre önce kim çıkacak? Ve RAB dedi: Önce Yahuda çıkacak.

19. Ve İsrail oğulları sabahlayın kalktılar, ve Gibeaya karşı ordugâh kurdular.

20. Ve İsrailîler Benyaminle cenge çıktılar; ve İsrailîler onlara karşı Gibeada cenge dizildiler.

21. Ve Benyamin oğulları Gibeadan çıktılar, ve o gün İsrailîlerden yirmi iki bin kişiyi yere serdiler.

22. Ve kavm, İsrailîler, cesaretlendiler, ve evelki gün cenge dizildikleri yerde yine dizildiler.

23. Ve İsrail oğulları çıkıp RABBİN önünde akşama kadar ağladılar; ve RABDEN sorup dediler: Kardeşimiz Benyamin oğulları ile yine cenge girişelim mi? Ve RAB: Ona karşı çıkın, dedi.

24. Ve ikinci gün İsrail oğulları Benyamin oğullarına yaklaştılar.

25. Ve ikinci gün Benyamin onlara karşı Gibeadan çıktı, ve yine İsrail oğullarından on sekiz bin kişiyi yere serdiler; bunların hepsi kılıç çekenlerdi.

26. Ve bütün İsrail oğulları, bütün kavm çıkıp Beyt-ele geldiler, ve ağladılar, ve orada RABBİN önünde oturdular, ve o gün akşama kadar oruç tuttular; ve RABBİN önünde yakılan takdimeler ve selâmet takdimeleri arzettiler.

27. Ve İsrail oğulları RABDEN sordular (çünkü Allahın ahit sandığı o günlerde orada idi,

28. ve Harun oğlu, Eleazar oğlu Finehas o günlerde onun önünde duruyordu), ve dediler: Kardeşimiz Benyamin oğullarına karşı yine bir daha cenge çıkalım mı, yoksa vaz mı geçelim? Ve RAB dedi: Çıkın; çünkü onları yarın elinize vereceğim.

29. Ve İsrail pusuya yatanları Gibeaya karşı çepçevre koydu.

30. Ve üçüncü gün İsrail oğulları Benyamin oğullarına karşı çıktılar, ve başka defalar olduğu gibi Gibeaya karşı dizildiler.

31. Ve Benyamin oğulları kavma karşı çıktılar, ve şehirden uzağa çekildiler; ve biri Beyt-ele çıkan, ve biri kırdan Gibeaya giden büyük yollar üzerinde, başka defalar olduğu gibi kavmdan vurmağa başladılar, ve İsrailîlerden otuz kişi kadar öldürdüler.

32. Ve Benyamin oğulları dediler: Evelki gibi önümüzde vuruldular. İsrail oğulları ise dediler: Kaçalım ve onları şehirden büyük yollara çekelim.

33. Ve bütün İsrailîler yerlerinden kalktılar, ve Baal-tamarda dizildiler; ve Maare-gebadan, İsrailin pusuya yatanları birden bire yerlerinden çıktılar.

34. Ve bütün İsrailden seçme on bin kişi Gibeanın karşısına geldiler, ve cenk şiddetlendi, fakat kendilerine kötülük eriştiğini bilmediler.

35. Ve RAB İsrailin önünde Benyamini vurdu; ve o gün İsrail oğulları Benyaminden yirmi beş bin yüz kişi helâk ettiler; bunların hepsi kılıç çekenlerdi.

36. Ve Benyamin oğulları vurulduklarını gördüler; İsrailîler ise, Benyamine meydan vermişlerdi, çünkü Gibeaya karşı koymuş oldukları pusuya yatanlara güveniyorlardı.

37. Ve pusuda yatanlar acele edip Gibeaya saldırdılar; ve pusuda yatanlar etrafa yayılıp bütün şehri kılıçtan geçirdiler.

38. Ve İsrailîlerle pusuya yatanlar arasında tayin edilmiş olan işaret şehirden büyük bir duman bulutu çıkarmaları idi.

39. Ve İsrailîler cenkte yüzgeri ettiler, ve Benyamin vurmağa başlıyıp İsrailîlerden otuz kişi kadar öldürdüler; çünkü dediler: Gerçekten evelki cenkte olduğu gibi önümüzde vuruldular.

40. Fakat şehirden duman direği halinde bulut çıkmağa başlıyınca, Benyaminîler arkalarına baktılar; ve işte, bütün şehrin yangını göke çıkıyordu.

41. Ve İsrailîler döndüler, ve Benyaminîler şaşırdılar; çünkü kendilerine kötülük eriştiğini gördüler.

42. Ve İsrailîlerin önünde çöl yoluna doğru yüzgeri ettiler; fakat cenk onlara yetişti; ve şehirlerden çıkanlar onları ortalarında helak ettiler.

43. Benyaminîleri kuşattılar, onları kovaladılar, ve gün doğusuna doğru Gibeanın karşısına kadar konak yerlerinde onları çiğnediler.

44. Ve Benyaminden on sekiz bin kişi düştüler; bunların hepsi cesur yiğitlerdi.

45. Ve dönüp çöle Rimmon kayasına kaçtılar; ve büyük yollarda onlardan beş bin kişi devşirdiler, ve Gidoma kadar onların ardına yapıştılar, ve onlardan iki bin kişi vurdular.

46. Ve o gün Benyaminden düşenlerin hepsi, kılıç çeken yirmi beş bin kişi idi; bunların hepsi cesur yiğitlerdi.

47. Ve altı yüz kişi dönüp çöle, Rimmon kayasına, kaçtılar, ve Rimmon kayasında dört ay oturdular.

48. Ve İsrailîler yine Benyamin oğullarına karşı döndüler, ve onları, bütün şehri, ve hayvanları, ve bütün bulduklarını kılıçtan geçirdiler; ve önlerinde bulunan bütün şehirleri ateşe verdiler.